Η Λουλουδιά.
Μια ψυχή γεμάτη λουλούδια του μπαχξέ μυρωδάτα κι όμορφα.
Ένας άγγελος επί γης. Βασανισμένη ψυχούλα, σκυμένη από τα βάσανα της ζωής.
Με τα δυό της χέρια στηρίζεται στο μπαστούνι της και καρτερικά σηκωνει στην κυρτωμένη ράχη της τις θλίψεις της ζωής της με υπομονή, καρτερία, πίστη και γαλήνη.
Η Λουλουδιά στην δύση του βίου της, δεν διακρίνει καλά τους ανθρώπους αλλα παρά την μειωμενη όραση της καλημερίζει τους πάντες.
Καλημερίζει και σκορπά ευωδιές αισιοδοξίας, αγάπης, απλότητας, στοργής, ταπείνωσης...
Τα μάτια της είναι σαν τ' άστρα του ουρανού που φέγγουν μέσα στο σκοτάδι της ζωής μας, δείχνοντας το μονοπάτι Τ' ουρανού και την αναγκαιότητα να πορευτούμε για να ξεφύγουμε απο την δείνη της καθηνερινότητας.
Μου δίνει πολύ κουράγιο όταν την συναντώ στην εκκλησία!!!
Λόφος Αγίου Ιωάννου κηνυγού Λεωφ. Βουλιαγμένης